12 марта в ночном кафе «Клякса» прошла вторая часть нашумевшего проекта «Караоке Треш».
Ведущий шоу – шоумен, ведущий «Радио Европа плюс Полоцк» Илья Нечаев.
Как и в прошлый раз к участию организаторы отобрали 10 участников из числа первых, приславших заявки. Нынешний состав участников «Караоке Трэш»: Татьяна Чернова, Игорь Палынский, Александра Акопова, Ирина Букина, Алена Кривошеина, Виктория Богданова, Екатерина Мороз, Артем Бембель, Илья Дятчик, Вера Серегова
В первом туре участники исполнили по одной песне. Во время исполнения их ждали индивидуальные испытания: мука, сжатый воздух из компрессора, хлысты и плети, беговая дорожка, пробивание пенальти, красочные шарики от пейнтбола и многое другое.
Жюри конкурса:
- Левон Гзирян – чемпион Беларуси по караоке 2014, участник телепроектов «поющие города» и «Академия талантов»;
- Виктор Кукин - музыкальный редактор Европа плюс;
- Юрий Заяц – шоумен, организатор проекта «StandUp в твоем городе», руководитель и ведущий Открытой лиги КВН ПГУ.
По результатам первого тура в полуфинал прошли Игорь Палынский, Александра Акопова, Ирина Букина и Татьяна Чернова. В полуфинале ребятам достались испытания в виде депиляции и стрижки под машинку, курицы на удочка, жуки, червяки и тараканы, а также электрический ошейник. В финал члены жюри выдали путевки Игорю Палынскому и Татьяне Черновой, где их ждал настоящий пес, жаждущий оторвать руку. В итоге победа во второй части «Караоке Трэш» досталась Игорю Палынскому.
Победитель и участники проекта получили денежные призы и сертификаты от генерального спонсора проекта – компании «Суши Шоп».
Интервью с победителем проекта Игорем Палынским
Игорь, расскажи о своих ощущениях во время конкурса, как ты решил поучаствовать в «Караоке Треш»
У праекце я вырашыў удзельнічаць абсалютна спантанна, проста захацелася крыху разнастаіць сабе жыццё. Ужо пасля я вызначыў, што карыснага магу атрымаць па-за залежнасцю ад выніку.
Па-першае, як журналіст, змагу дасканала зразумець гэты конкурс, каб у наступны раз зрабіць добры рэпартаж, ды і на будучыню мець уяўленне пра праекты такога кшталту.
Па-другое, як музыканту, мне было цікава, як гэта — спяваць у нетрывіяльных умовах, без звыклай гітары ў руках.
«Караоке Трэш» стаўся магчымасцю выйсці з зоны камфорту і прааналізаваць свае адчуванні. Здалося нават, нібыта актывізаваліся нейкія здольнасці, якія хаваліся раней недзе ў глыбіні свядомасці. Варта адзначыць, што ўсе ўдзельнікі ішлі на шоў, не ставячы ў галаву кута фінансавыя інтарэсы, нам усім у першую чаргу было цікава праверыць уласныя магчымасці. І мы не былі кожны сам па сабе — падтрымлівалі адно аднаго, дапамагалі і шчыра радаваліся.
Канешне, перамагчы хацелася кожнаму, аднак не гэта было галоўным. Не пра такія і вялікія сумы ідзе гаворка, хоць, канешне, і тры мільёны ў Беларусі сёння — грошы. Па шчырасці, я нават падумаць не мог, што перамагу, таму нават блізка не вучыў «пераможную» песню. Але дзе яшчэ атрымаецца паспяваць, стоячы на варотах і ухіляючыся ад мячыкаў, якімі шчыра бамбардзіравалі падчас выканання? Дзе яшчэ пацягае па танцпляцу злы сабака?
Пэўная колькасць людзей мне казалі, што гэты конкурс — захапленне для натоўпу, што яго ўдзельнікі выстаўляюць сябе напаказ, каб іншыя пасмяяліся. Такое меркаванне мае права на жыццё. Але мая (ды і большасці ўдзельнікаў) матывацыя, паўтаруся, заключалася ў першую чаргу ў магчымасці праверыць уласныя магчымасці. У мяне атрымлівалася тое, пра што я нават падумаць ніколі не мог, таму лічу ўдзел у праекце абалдзенным досведам.
Мы в социальных сетях